Του Πέτρου Γκόγκου
Εν προκειµένω το µήνυµα είναι η παραδοσιακή, βαρελίσια φέτα µε όλο αυτό το γευστικό βάθος που εντυπώνεται στη µνήµη όσων δοκίµασαν έστω και µια φορά. Είναι όµως και οι πιο «εξωστρεφείς» όπως τις χαρακτηρίζει ο ίδιος, παραλλαγές των σκληρών τυριών µε βότανα και µυρωδικά που φαίνεται πως «ιντριγκάρουν» ιδιαίτερα το κοινό των πόλεων.
Ο 38χρονος σήµερα Γιώργος Αυγέρης δηλώνει λάτρης της επαρχίας. Παιδί αγροτοκτηνοτρόφων που από µικρή ηλικία είχε αποφασίσει πως το χωριό του ταίριαζε περισσότερο από τη ζωή στην πόλη. Η οικοτεχνία που είχαν οι δικοί του για να µεταποιούν το γάλα των ζώων της οικογένειας φάνταζε όµως συµβιβασµός που δεν ταίριαζε στις φιλοδοξίες του. Σε ηλικία 21 ετών έφτασε στα Γιάννενα, στη Γαλακτοκοµική Σχολή, όπου εκτός από την απαραίτητη µεθοδικότητα που απαιτεί η σύγχρονη τυροκοµία, έχει να λέει ότι πήρε σηµαντικά µαθήµατα ζωής που συνέβαλλαν στη µετέπειτα εξέλιξή του.
Ασφάλεια τροφίµων, εµπειρίες από µικρές και πιο βιοµηχανικές τυροκοµικές µονάδες, τρόποι παρασκευής, διαχείριση του γάλακτος. Όλα τα πολύτιµα εφόδια, τα οποία στοίβαξε στο δικό του τυροκοµείο στην Πολύδροσο Φωκίδας, αφού πρώτα µαθήτευσε σε τυροκοµικές µονάδες της Λαµίας και της Τρίπολης για το βάπτισµα του πυρός.
Αγελαία κτηνοτροφία που αποζημιώνει με πολύ καλής ποιότητας πρώτη ύλη
Μέσα σε µια ηµέρα, ο Γιώργος Αυγέρης καλείται να επιβλέψει τα 120 στρέµµατα καλλιεργειών, µε σανοδοτικά ψυχανθή τα περισσότερα, να χωρίσει σιτηρέσια, να ταΐσει τα 400 ντόπιας φυλής πρόβατα και κατσίκια του, να συλλέξει το γάλα και στη συνέχεια να ξεκινήσει τη µεταποίηση του. Παράλληλα διατηρεί και ένα πετρόχτιστο κατάστηµα στο οποίο διατίθενται τα προϊόντα που παράγει.
∆εν περιορίζεται στα γαλακτοκοµικά. Λειτουργεί και ένα µικρό εργαστήρι παρασκευής ζυµαρικών, στο οποίο αξιοποιεί το γάλα αλλά και αυγά που προµηθεύεται από το χωριό, ενώ ειδικεύεται και στην παρασκευή τραχανά. «Το µεγαλύτερο µέρος της παραγωγής µου διατίθεται µέσα από το πρατήριο. Λίγα πράγµατα πηγαίνουν σε µικρά καταστήµατα σε ακτίνα 20 χιλιοµέτρων» αναφέρει, εξηγώντας ότι ιδανικά θα ήθελε να φτάσει στην αγορά της Αθήνας και ήδη δουλεύει το πλάνο που θα του επιτρέψει να κάνει αυτό το µεγάλο για τον ίδιο βήµα.
Σε ετήσια βάση, µεταποιεί 100 µε 120 τόνους γάλακτος, µε την παραγωγή της κτηνοτροφικής του µονάδας να συµπληρώνουν έµπιστοι παραγωγοί και καλοί γείτονες. «Εδώ η κτηνοτροφία είναι αγελαία και σε αποζηµιώνει µε πολύ καλής ποιότητας πρώτη ύλη» δηλώνει µε µεγάλη αυτοπεποίθηση. Από αυτό το δυνατό χαρτί όµως απορρέει και ο κυρίαρχος προβληµατισµός του. «∆εν υπάρχει συνέχεια στην αγελαία κτηνοτροφία. ∆εν ανανεώνονται οι κτηνοτρόφοι και είναι λογικό. Όταν δεν αµείβεται καλά κάποιος, δεν έχει λόγο να ασχοληθεί. Αυτό όµως θα πρέπει να το δούµε στο µέλλον».
Εκτός από τη διεύρυνση του δικτύου διανοµής των προϊόντων του, ο Γιώργος Αυγέρης ψάχνει τρόπο να εισέλθει στο τουριστικό κοµµάτι.
Ίσως η ιστορία µε τα επισκέψιµα τυροκοµεία ανοίγει αυτή την πόρτα, σκέφτεται, καθώς επεξεργάζεται πιθανούς τρόπους αλλά και το απαιτούµενο business plan το οποίο προσδοκά πως θα υποστηρίξει κάποιο επενδυτικό πρόγραµµα. Μέχρι τώρα, όλο το εγχείρηµα «Τυροκοµείο Αυγέρη», έχει γίνει µε προσωπική εργασία και ίδια κεφάλαια.