Το καλύτερο τυρί θεωρείται πως είναι το Ρακλέτ, ένα σουηδικό πιάτο λιωμένου τυριού που σερβίρεται με βραστή πατάτα, πίκλες και αλλαντικά προϊόντα.
Δεύτερη θέση στη λίστα καταλαμβάνει το σαγανάκι, το οποίο περιγράφεται στον ιστότοπο του «Γευστικού Άτλα» , που δημιούργησε τη λίστα και το περιγράφει ως ένα πολύ δημοφιλές ελληνικό ορεκτικό, όπου ενίοτε πολλά λαχανικά, κρέατα ή θαλασσινά όπως γαρίδες και μύδια τυλίγονται στο τυρί, έπειτα τηγανίζονται ή ψήνονται. Το πιάτο όμως μπορεί να σερβιριστεί και μόνο του, χωρίς συνοδευτικά.
Στη συνέχεια, ψήνεται μέχρι να εμφανιστεί η χαρακτηριστική χρυσή της κρούστα , και να σερβιριστεί στο λεγόμενο Σαγάνι, ένα μικρό τηγάνι με δύο λαβές μέσα στο οποίο τηγανίζεται. Παλιά, η λέξη σαγανάκι αναφερόταν σε μια μέθοδο μετατροπής του ντόπιου τυριού σε πιο πικάντικο από Έλληνες αγρότες , οι οποίοι τηγάνιζαν διάφορες ποικιλίες τυριών όπως η φέτα , το κασκαβάλι ή το μανούρι. Καθώς οι τοπικές παραλλαγές του πιάτου περιλαμβάνουν τη χρήση του τυριού φορμαέλα στην Αράχωβα και Χαλούμι στην Κύπρο, τα τυριά που χρησιμοποιούνται σε ένα τυπικό ελληνικό σαγανάκι είναι συνήθως γραβιέρα, κεφαλογραβιέρα, κασέρι κεφαλοτύρι φέτα πρόβειου γάλακτος ή οποιοδήποτε άλλο σφιχτό τυρί που λιώνει χωρίς να χάσει το σχήμα του. Το σαγανάκι καμιά φορά ζωντανεύει από μια σταγόνα παραδοσιακών ελληνικών αποσταγμάτων όπως το κονιάκ Μεταξά ή το ούζο, ένα απεριτίφ με γεύση γλυκάνισο.
Έξω από την Ελλάδα, πιο συγκεκριμένα στις ΗΠΑ, το σαγανάκι είναι συνήθως φλαμπέ στο τραπέζι, και αυτή η φλεγόμενη μαγειρική επίδειξη είναι μια παράδοση που φαίνεται πως ξεκίνησε για πρώτη φορά σε μια ελληνική πόλη του Σικάγο. Όταν ο αναπτήρας βγαίνει να ανάψει το τηγάνι, ακούγεται συχνά η ελληνική έκφραση χαράς «Όπα!». Μετά την επευφημία, οι πελάτες συνήθως κόβουν κομμάτια τυριού που είναι εξωτερικά τραγανά και εσωτερικά μαλακά και ρευστά και τέλος ραντίζουν το σαγανάκι τους με χυμό λεμονιού, απολαμβάνοντας το με λίγη φρεσκοψημένη πίτα.
Τυροκαυτερή
Αυτή η κρεμώδης ελληνική σάλτσα ντιπ καταλαμβάνει την 33η θέση στη λίστα» γράφει ο Άτλας για την αγαπημένη τυροκαυτερή. Συνήθως παρασκευάζεται με έναν συνδυασμό από φέτα, γάλα ή γιαούρτι, καυτερές πιπεριές, ελαιόλαδο, ενώ ορισμένοι βάζουν και λίγο ξύδι. Αν και είναι ένα παραδοσιακό πιάτο, είναι επηρεασμένο από την εντοπιότητα και πιθανόν να περιέχει οτιδήποτε, από ψητές κόκκινες πιπεριές μέχρι άλλα είδη τυριού.
Η τυροκαυτερή είναι εξίσου ένα κλασικό ελληνικό ορεκτικό και μεζεδάκι που συχνά συνοδεύεται από ζεστή πίτα ή καψαλισμένο στο γκριλ ψωμί.
Τυροκροκέτες
Οι τυροκροκέτες στη θέση 49 είναι ένα παραδοσιακό ελληνικό πιάτο που αποτελείται από τηγανητές μπάλες τυριού με μια χρυσή κρούστα εξωτερικά, ενώ στο εσωτερικό έχει μια υφή που λιώνει. Αυτός ο δημοφιλής μεζές μπορεί να βρεθεί σχεδόν σε όλες τις ελληνικές ταβέρνες. Οι τυροκροκέτες είναι συνήθως μια μοντέρνα έκδοση κλασσικών αλλαντικών με μπαχάρια που προέρχονται από την Αρχαία Ελλάδα και κέρδισαν δημοτικότητα σε όλες τι χώρες της Μέσης Ανατολής και των Βαλκανίων.
Οι τηγανητές αυτές μπάλες συνήθως φτιάχνονται με τον συνδυασμό αυγών, τριμμένης φρυγανιάς και τριών ειδών τυριά, φέτα, γραβιέρα και τυρί γκούντα. Όταν τηγανίζονται, είναι σημαντικό να μην γεμίζει υπερβολικά το τηγάνι και να τοποθετούνται μερικές μόνο μπάλες τυριού κάθε φορά στο καυτό λάδι.
Οι τυροκροκέτες σερβίρονται ως ορεκτικό, ιδανικά περιχυμένοι με χυμό λεμονιού όσο είναι ακόμα ζεστοί.