Επιμέλεια: Γιάννης Ρούπας
Μπορεί η έννοια του «κρατικού τυριού» να ακούγεται…περίεργη στα αυτιά του μέσου Έλληνα καταναλωτή, όμως φαίνεται πως στις ΗΠΑ, η Ομοσπονδιακή Κυβέρνηση έχει πάρει την υπόθεση αρκετά προσωπικά δημιουργώντας ένα απόθεμα σε ειδικά διαμορφωμένες σπηλιές στο Μιζούρι που υπολογίζεται σε αξία σχεδόν στα 1,7 δις ευρώ.
Οι ΗΠΑ έχουν σκεφτεί αυτόν τον μηχανισμό για να προστατεύσουν τους γαλακτοπαραγωγούς από τις διακυμάνσεις της αγοράς, οι οποίες σε ορισμένες περιστάσεις θα ανάγκαζαν τους παραγωγούς να πουλήσουν σε τιμές πολύ κάτω του κόστους οδηγώντας σε έξοδο από το επάγγελμα. Για αυτό το λόγο, αρχής γενομένης από τη δεκαετία του 70 και κατά τη διάρκεια της προεδρίας του Τζίμι Κάρτερ, αποφασίστηκε ότι ένας τρόπος στήριξης του εισοδήματος των κτηνοτρόφων είναι η αγορά του περισσευούμενου γάλακτος και η μετατροπή του σε τυριά με μεγάλη διάρκεια ζωής. Έτσι, τόσο η Ομοσπονδιακή Κυβέρνηση όσο και οι παραγωγοί βγαίνουν κερδισμένοι από αυτή τη συμφωνία. Οι παραγωγοί πουλούν το προϊόν τους σε λογικές τιμές σε περιόδους χαμηλής ζήτησης και η Κυβέρνηση διαθέτει ένα υψηλής διατροφικής αξίας προϊόν που αρέσει στον κόσμο με το οποίο μπορεί να προμηθεύσει κρατικές δομές και φτωχότερα στρώματα του κοινωνικού ιστού.
Το 1981, ο τότε πρόεδρος Ρόναλντ Ρίγκαν αποφάσισε την διανομή τυριού αξίας 30 εκατ. δολαρίων ( ονομαστική τιμή) σε αποθήκες τροφίμων, προγράμματα διανομής φαγητού σε σχολεία και σε άλλα κυβερνητικά εγχειρήματα με κοινωνικό πρόσημο, ενώ από το 1984 έως σήμερα, οι ΗΠΑ αποθηκεύουν ετησίως τυρί αξίας 6 ευρώ για κάθε αμερικανό πολίτη.
Η επόμενη σκέψη που έρχεται στο μυαλό του αναγνώστη όμως είναι…πως είναι δυνατόν οι ΗΠΑ, η ατμομηχανή της παγκόσμιας οικονομίας και ιδεολογική πατρίδα του «laissez-faire» να παρεμβαίνουν στην οικονομία και να εξασφαλίζουν ποσότητες ενός προϊόντος με υψηλές πωλήσεις σε εσωτερική και εξωτερική αγορά;
Την απάντηση δίνει ο Άντριου Νοβάκοβιτς, καθηγητής Αγροτικής Οικονομίας στο Πανεπιστημίου του Κορνέλ, μιλώντας στο αμερικανικό δίκτυο ενημέρωσης CNBC. «Ο κόσμος πιστεύει πως ο μόνος λόγος που οι ΗΠΑ παρέχουν κοινωνικά προγράμματα σίτισης είναι πως απλά είμαστε κοινωνικά ευαίσθητοι και επιθυμούμε να βοηθήσουμε το φτωχό πληθυσμό […] όμως στην πραγματικότητα οι διανομές είναι ανάγκη της Πολιτείας ώστε να ξεφορτωθεί τις μεγάλες ποσότητες αγροδιατροφικών προϊόντων που παράγονται στις ΗΠΑ και δεν μπορούν να διατεθούν στην αγορά μέσα από τα καθιερωμένα κανάλια διανομής. Υπάρχει υπερπαραγωγή γάλακτος».
Οι ειδικοί δεν αναμένουν να σταματήσει η συσσώρευση τυροκομικών προϊόντων στις κυβερνητικές αποθήκες στο Μιζούρι, καθώς η γαλακτοπαραγωγή σπάει χρόνο με το χρόνο ρεκόρ, οι διασταυρώσεις των καλύτερων γαλακτοπαραγωγών αγελάδων οδηγούν σε γενιές με ακόμη μεγαλύτερη παραγωγή και η κυβέρνηση βγαίνει με την σειρά της κερδισμένη με την μεγάλη ποσότητα τυριού που διαθέτει, η οποία της επιτρέπει να αυξάνει σε ετήσια βάση τα συσσίτια για τον φτωχό πληθυσμό των ΗΠΑ.
Με πληροφορίες από Washington Post