Το μεθυσμένο γιδοτύρι, ή Murcia al Vino, είναι ένα ισπανικό τυρί που παρασκευάζεται από παστεριωμένο κατσικίσιο γάλα. Το τυρί παρασκευάζεται κυρίως στην περιοχή της Μούρθια της νοτιοανατολικής Ισπανίας, όπου έχει καθεστώς προστατευόμενης ονομασίας προέλευσης (ΠΟΠ). Η μοναδική του γεύση προέρχεται από το γεγονός ότι είναι εμποτισμένο με κόκκινο κρασί κατά τη διαδικασία της ωρίμανσης, γεγονός που του δίνει μια χαρακτηριστική μωβ φλούδα και μια ελαφρώς γλυκιά γεύση με αφράτο φινίρισμα. Σερβίρεται συχνά ως ορεκτικό ή επιδόρπιο, συνδυάζεται με ένα ποτήρι κόκκινο κρασί και θεωρείται από πολλούς ως μια λιχουδιά. Το μεθυσμένο γιδοτύρι έχει κερδίσει δημοτικότητα και εκτός Ισπανίας λόγω του αναπτυγμένου ενδιαφέροντος για τα χειροποίητα τυριά και τις μοναδικές γεύσεις.
Αυτή η μοναδική ποικιλία τυριού από την Ισπανία γίνεται με μούλιασμα του τυριού σε κόκκινο κρασί για αρκετές ημέρες, δίνοντάς του μια ξεχωριστή γεύση και υφή που το ξεχωρίζει από τα άλλα τυριά.
Εκτός από την πολιτιστική και μαγειρική του σημασία, το μεθυσμένο γιδοτύρι έχει επίσης οφέλη για την υγεία. Το κατσικίσιο γάλα είναι χαμηλότερο σε λακτόζη από το αγελαδινό, γεγονός που το καθιστά μια καλή επιλογή για άτομα με δυσανεξία στη λακτόζη. Είναι επίσης μια καλή πηγή ασβεστίου, πρωτεΐνης και άλλων απαραίτητων θρεπτικών συστατικών.
Για την παρασκευή μεθυσμένου γιδοτυριού, το φρέσκο κατσικίσιο γάλα συλλέγεται και παστεριώνεται για να διασφαλιστεί ότι είναι ασφαλές για κατανάλωση. Πυτία προστίθενται στο γάλα για να πήξει και τα τυροπήγματα που προκύπτουν κόβονται σε μικρά κομμάτια και στραγγίζονται. Τα στραγγισμένα τυροπήγματα στη συνέχεια τοποθετούνται σε καλούπια και πιέζονται για να αφαιρεθεί τυχόν υπολειπόμενος ορός γάλακτος. Μετά το πάτημα, το τυρί μουλιάζεται σε κόκκινο κρασί για αρκετές ημέρες ή εβδομάδες, ανάλογα με την επιθυμητή γεύση και υφή. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, το τυρί απορροφά το κρασί, το οποίο του δίνει μια ξεχωριστή μωβ φλούδα και μια φρουτώδη, πικάντικη γεύση. Η μωβ φλούδα είναι επίσης βρώσιμη.
Το κρασοτύρι, το πρώτο και μοναδικό ελληνικό τυρί είναι αναγνωρισμένο ως Προστατευόμενη Γεωγραφική Ένδειξη (ΠΓΕ), από την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Η βασική διαδικασία περιλαμβάνει την αργή ή γρήγορη παστερίωση του γάλακτος και την πήξη του γάλακτος, με τη βοήθεια πυτιάς. Ακολουθεί «κόψιμο» του τυροπήγματος σε κόκκους μεγέθους σιταριού, μερική στράγγιση και τοποθέτηση στα τυροβόλια. Στη συνέχεια τα τυριά αλατίζονται εξωτερικά ή μπαίνουν για 24 ώρες σε άλμη. Αφού στεγνώσουν για τουλάχιστον μια μέρα εμβαπτίζονται σε δοχεία με πόσια, όπου θα παραμείνουν για ένα μήνα τουλάχιστον. Η πόσια είναι ένα πηχτό μίγμα από βρασμένες οινολάσπες κόκκινου κρασιού, πλούσιο σε αρώματα. Αν το γάλα δεν έχει υποστεί
παστερίωση, το τυρί θα παραμείνει στην άλμη για τουλάχιστον δύο μήνες πριν περάσει στην πόσια.
Η Μανούρα Σίφνου-γυλωμένη, τέλος, μπαίνει σε οινολάσπες και κατόπιν σε κιούπι για περαιτέρω ωρίμανση. Στο κιούπι τα αρώματα της οινολάσπης διεισδύουν στη μάζα του τυριού δημιουργώντας έτσι ένα κρασοτύρι, με αψιά και πικάντικη γεύση, ξεχωριστό άρωμα και χαρακτηριστική μαύρη φλούδα που τρώγεται. Αυτό το τόσο ιδιαίτερο τυρί καταναλώνεται την ώρα του επιδορπίου, μαζί με αποξηραμένα φρούτα και συνοδεύεται ιδανικά από παλαιωμένα, ενισχυμένα κρασιά, όπως το βισάντο, ή το πορτ, ή και κάποια παλαιωμένα αποστάγματα.