Με ναυαρχίδα πάντα τον Μπάτζο ΠΟΠ και βελτιώνοντας χρόνο µε το χρόνο τη αρχική συνταγή του, το Τυροκοµείο Πάικο προσελκύει συνεχώς νέους φανατικούς σε αυτό το είδος τυριού καταναλωτές, ατενίζοντας µε αισιοδοξία το µέλλον του τυροκοµικού κλάδου.
Ο «Μπάτζος» είναι ένα ιδιαίτερο Π.Ο.Π. ηµίσκληρο τυρί της Κεντρικής Μακεδονίας, της ∆υτικής Μακεδονίας και της Θεσσαλίας, µε πολλές ακανόνιστες σε όλη τη µάζα του τρύπες, ευχάριστη υπόξινη, ελαφρώς πικάντικη και αλµυρή γεύση. Το προϊόν αυτό φτιάχνεται µε πολλή αγάπη και µεράκι και αποτελεί προσωπικό καθηµερινό στοίχηµα µε την τελειότητα για τον Αθανάσιο Σταπατώρη. Με συνταγές 80 και πλέον ετών από παππούδες, του χωριού του Λάκκα Γιαννιτσών, καθώς επίσης και συµβουλές του πατέρα του Κωνσταντίνου Σταπατώρη, που εργάζονταν ως µάστορες στα παραδοσιακά τυροκοµεία της περιοχής, του Ζαρκάδα, του Πρέµτση και του Στεργιούλα, µε µυστικά που ελάχιστοι
γνωρίζουν, συνέθεσε στην ήδη υπάρχουσα συνταγή ένα προϊόν του οποίου η τεχνογνωσία είναι µοναδική.
Φέτα ΠΟΠ και Γίδινο
Παράλληλα µε το µεράκι για την παραγωγή Μπάτζου, το Τυροκοµείο Πάικο κερδίζει µέρα µε τη µέρα µερίδιο αγοράς και µε τα εξίσου γνήσια λευκά τυριά, τη Φέτα ΠΟΠ και το Γίδινο. Όλα τα προϊόντα είναι φτιαγµένα µε γάλα που προέρχεται από κτηνοτροφικές µονάδες ελευθέρας βοσκής της περιοχής του όρους Πάικο µε πρωταρχικό µέληµα την ποιότητα.
«Είναι η ίδια µας η ζωή»
«Η πίστη στη διατήρηση της παράδοσης, ο σεβασµός στο περιβάλλον, η εκµετάλλευση της σύγχρονης τεχνολογίας και η σφραγίδα ποιότητας αποτελούν τις κυρίαρχες έννοιες στη φιλοσοφία παραγωγής του τυροκοµείου µου. Αγαπάµε αυτό πού κάνουµε και έχουµε συνειδητοποιήσει πλέον πως η τυροκοµία δεν αποτελεί ένα κοµµάτι της ζωής µας, αλλά είναι η ίδια µας η ζωή…» αναφέρει χαρακτηριστικά ο επικεφαλής του τυροκοµείου Αθανάσιος Σταπατώρης.
Όπως ο ίδιος άλλωστε διηγείται: «Οι πρώτες µου εικόνες από την παιδική µου ηλικία, πέντε ετών περίπου, ήταν η γιαγιά µου να φτιάχνει στην αποθήκη του πατρικού µου σπιτιού Μπάτζο. Σε µια σκάφη στηριγµένη σε κλούβες, η τσαντίλα γεµάτη Μπάτζο, τυλιγµένη µε κόµπους και βάρος από πάνω, να προσπαθούµε να ξεκλέψουµε έστω µια µπουκιά φρέσκου τυριού. Τι αρώµατα! Τι αναµνήσεις! Είναι εικόνες ανεξίτηλα χαραγµένες στο µυαλό µου, που δεν θα χαθούν ποτέ και θα µε καθοδηγούν σε κάθε βήµα της επαγγελµατικής µου σταδιοδροµίας…».