Το Πανεπιστήμιο του Λιντς απέκτησε το άγνωστο και αδημοσίευτο μέχρι πρότινος βιβλίο σε μια δημοπρασία το 2023 χάρη στη συνεισφορά του φιλανθρωπικού ιδρύματος «Φίλοι των Εθνικών Βιβλιοθηκών», όμως αυτή είναι η πρώτη φορά που το εγχειρίδιο 112 σελίδων είναι προσβάσιμο στο κοινό. Σχετικά με την σημαντική πρωτοβουλία, ο ιστορικός φαγητού, Peter Bears, δήλωσε ότι «Τα τελευταία χρόνια βλέπουμε μια σημαντική αναβίωση όλων των ποικιλιών αγγλικών τυριών. Το εγχειρίδιο μας δείχνει πως πράγματι η Αγγλία έχει πλούσιο τυροκομικό πολιτισμό», συμπληρώνοντας πως «Δεν έχω ξαναδεί ποτέ κάτι παρόμοιο. Πιθανότητα πρόκειται για την πρώτη ακαδημαϊκή έρευνα γύρω από κάποιο τρόφιμο που έχει γραφτεί στην αγγλική γλώσσα. Παρότι το τυρί αποτελεί μέρος της διατροφής μας από την προϊστορική εποχή, υπήρχαν λίγες ενδείξεις για τον χαρακτήρα και τα μέρη παραγωγής του κατά την δυναστεία των Τυδώρ. Το εγχειρίδιο αποδεικνύει ότι τυριά διαφόρων ειδών εξετάζονταν από τότε, και αποτελούσαν αντικείμενα μελέτης από διατροφική πλευρά».
Μετά και την ανακοίνωση του λανσαρίσματος της ψηφιακής έκδοσης του βιβλίου, αναγνώσματα από τις σελίδες του ακούστηκαν στον αέρα του ραδιοφώνου του BBC, ενώ η παρουσιάστρια Sheila Dilon επισκέφτηκε έναν παραγωγό στο Yorkshire προκειμένου να αναβιώσει συνταγές από την περίοδο των Τυδώρ.
Με την σειρά της, η αναπληρώτρια καθηγήτρια Πρώιμης Σύγχρονης Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο του Λιντς, δρ Alex Bamji, στάθηκε σε δηλώσεις της στη σημασία του βιβλίου για την κατανόηση του ρόλου της διατροφής στην υγεία την περίοδο κατά την οποία συγγράφηκε, όταν και το φαγητό χρησιμοποιούταν ως μέσο για την αποτροπή και την αντιμετώπιση ασθενειών. «Ένα πέρασμα που μου άρεσε ιδιαίτερα ήταν το εξής: “αυτός που θα κρίνει αν το τυρί είναι κατάλληλο φαγητό για τον εαυτό του, θα πρέπει να αναλογιστεί τη φύση του σώματος, και τον χαρακτήρα του τυριού. Μόνο τότε θα μπορεί να αποφασίσει αν υπάρχει περίπτωση να του προκαλέσει πρόβλημα”. Μπορεί ο όρος δυσανεξία στη λακτόζη να μην υπήρχε τότε, ωστόσο, το παραπάνω απόσπασμα δείχνει ξεκάθαρα ότι υπήρχε κατανόηση ότι το σώμα μερικών ανθρώπων δέχεται το τυρί καλύτερα από άλλους», τονίζει η Bamji.
Η μεταφορά του κειμένου στην ψηφιακή του έκδοση πραγματοποιήθηκε από την Ruth Bramley, η οποία αποτελεί μέρος μιας ομάδας του Kentwell Hall, ενός οίκου του 16ου αιώνα, ο οποίος φιλοξενεί τακτικά διαδραστικές ιστορικές εκδηλώσεις, και η οποία διακρίνεται για τη μεγάλη της εμπειρία στην απόδοση παρελθοντικών κειμένων. Από την άλλη ο συνεργάτης της, Tasmin Bacchus τονίζει ότι «Η συζήτηση γύρω από το αν κάποιος μπορεί να φάει τυρί σε μέρες νηστείας, λόγω της ζωϊκής του προέλευσης φαντάζει εξαιρετικά μοντέρνο. Μια εναλλακτική που προτείνεται στο εγχειρίδιο είναι η χρήση εντόσθιων ψαριών για το πήξιμο του γάλακτος».
Τέλος, η Sheila Dilon αναφέρει ότι «Το εγχειρίδιο αναγείρει ξανά το ερώτημα σχετικά με το γιατί η παραγωγή τυριού σε μικρότερη κλίμακα έχει σημασία. Σήμερα, το μεγαλύτερο μέρος των τυριών που καταναλώνουμε προέρχεται από εργοστάσια, και φτιάχνεται με γάλα αγνώστου προελεύσεως. Αυτό που γνώριζαν οι Τυδώρ κατά τον 16ο αιώνα, και αυτό που αρχίζει σήμερα να επιβεβαιώνει η επιστήμη, είναι ότι το τυρί από διαφορετικές περιοχές, που παράγεται με τη χρήση γάλακτος από διαφορετικές φυλές αγελάδων, προβάτων και κατσικιών, δημιουργεί μοναδικές γεύσεις, μυρωδιές και υφές, ενώ το τυρί ως ένα πολύπλοκο τρόφιμο έχει μια μοναδική ικανότητα να βελτιώνει την υγεία μας.
