Βλάχικης καταγωγής από την Αβδέλλα Γρεβενών, ο Χρήστος επιµένει να τυροκοµεί παραδοσιακά τη φέτα που παράγει, µέσα σε τσαντίλα. «Έτσι ξεκίνησε να φτιάχνεται η φέτα στην Ελλάδα, µέσα σε τσαντίλα. Αποφάσισα να διατηρήσω την παράδοση, τυροκοµώντας παραδοσιακά µε αιγοπρόβειο γάλα που συλλέγουµε τόσο από τα δικά µας ζώα, όσο και από παραγωγούς της περιοχής. Πριν από µία τριετία το τυρί µας έφτασε στο Μπέργκαµο της Ιταλίας, στον παγκόσµιο διαγωνισµό για το τυρί και έλαβε το χρυσό βραβείο στα «World Cheese Awards».
Ο Γκάνας παράγει εκτός από τη φέτα µέσα σε τσαντίλα, ανθότυρο, πρόβειο γιαούρτι µε πέτσα και φρέσκο βούτυρο. «Είµαστε πάνω από κάθε προϊόν και παρακολουθούµε διαρκώς την παραγωγή και το γάλα που έρχεται στη µικρή παραγωγική µας µονάδα».
Το σύνολο της παραγωγής του διατίθεται στην ευρύτερη περιοχή της Θεσσαλίας. Πλέον επιδιώκει να κάνει το επόµενο βήµα επέκτασης και σε άλλες περιοχές της Ελλάδας. «Μπορούµε να αυξήσουµε ελαφρώς τις ποσότητες των προϊόντων που παράγουµε. Ωστόσο αυτό που δεν διαπραγµατευόµαστε µε τίποτα είναι η ποιότητα στο βωµό της επέκτασης», λέει ο Χρήστος Γκάνας.
Τρίτης γενιάς απόγονος Βλάχων νομάδων κτηνοτρόφων
Προερχόµενος από αµιγώς κτηνοτροφική οικογένεια, τρίτης γενιάς κτηνοτρόφος ο ίδιος, ακολουθούσε την διαδροµή της φαµίλιας του στα βουνά τα καλοκαίρια. «Όταν πηγαίναµε στα βουνά, δεν είχαµε σε ποιον να διαθέσουµε το γάλα µας. Έτσι, τυροκοµούσαµε την πρώτη ύλη που συλλέγαµε από τα ζώα και φτιάχναµε προϊόντα για τις δικές µας ανάγκες. Έµαθα την τέχνη του τυριού κάτω από αυστηρά παραδοσιακές συνθήκες και σήµερα ζω από αυτό».
«Κάνω αυτή τη δουλειά µε πάρα πολύ αγάπη και κόπο. Για να καλύπτουµε τις παραγωγικές µας ανάγκες έχουµε στην ιδιοκτησία µας περίπου 450 πρόβατα και λίγα γίδια στην περιοχή του Τυρνάβου», προσθέτει.
«Αποφάσισα κάποια στιγµή να δηµιουργήσω το δικό µου συσκευασµένο τυρί, αξιοποιώντας την κληρονοµιά της οικογένειάς µου. Μου είχε λείψει το τυρί που έτρωγα µικρός και εφόσον γνώριζα να τυροκοµώ, το έκανα πράξη».
Προϊόν µε προστιθέµενη αξία
Αναφερόµενος στο προϊόν του, εξηγεί ότι η φέτα µπορεί να φτάσει σε τιµή λιανικής ακόµα και τα 15 ευρώ, καθώς αποτελεί ένα αγαθό µε περιορισµένο παραγωγικό εκτόπισµα και ποιοτικό υπόβαθρο.
Όραµά του είναι να δηµιουργήσει µεγαλύτερες εγκαταστάσεις για να ενισχύσει την παραγωγή του. Συνοδοιπόρος σε αυτή την προσπάθεια είναι η γυναίκα του Ειρήνη, που αναφέρεται από την πλευρά της στις δυσκολίες. «Πίσω από το φως και τη βιτρίνα του ψυγείου που φιλοξενεί τα προϊόντα µας, κρύβεται µεγάλη κούραση και ιδρώτας. ∆εν είχα σχέση µε το επάγγελµα, ωστόσο πιστεύω σε αυτό που κάνει ο Χρήστος και το στηρίζω. Σε ένα επάγγελµα µε δυσκολίες και ανεξέλεγκτο ωράριο, καθώς όταν βρισκόµαστε σε περίοδο παραγωγής, ξυπνάει στις 3 τα ξηµερώµατα και επιστρέφει στο σπίτι µετά τις 8 το βράδυ», λέει χαρακτηριστικά.
Φωτογραφίες: Γεωργία Καραμαλή
