του Λεωνίδα Λιάμη
Η έκκληση, µε πόνο ψυχής, του Λάµπρου Χατζηζήση, είναι ενδεικτική της τεράστιας αγωνίας στους κόλπους της κτηνοτροφίας και της µεταποίησης, για το παρόν και το µέλλον του κλάδου σε ένα περιβάλλον που θυµίζει ναρκοπέδιο.
Καλύπτοντας ένα «πακέτο» αντιπροσωπευτικών ιδιοτήτων «τρία σε ένα», καθώς είναι καθηγητής στο τµήµα Γεωπονίας του Πανεπιστηµίου Ιωαννίνων, αντιπεριφερειάρχης Αγροτικής Οικονοµίας στην Περιφέρεια ∆υτικής Μακεδονίας, αλλά και τυροκόµος, ο Λάµπρος Χατζηζήσης έχει άποψη για τις εξελίξεις στον κλάδο και κρούει δυνατά τον κώδωνα του κινδύνου: «Μέχρι πρότινος θεωρούσαµε την παραγωγή πρώτης ύλης δεδοµένη. ∆υστυχώς αυτό δεν συµβαίνει τώρα. Η παραγωγή γάλακτος είναι σε κατακόρυφη πτώση», αναφέρει και προειδοποιεί: «µη ξεχνάµε οι κτηνοτρόφοι πρέπει να ζήσουν και την οικογένειά τους και όταν είναι αντιµέτωποι µε την ακρίβεια και τις µεγάλες αυξήσεις στις τιµές των ζωοτροφών, που αντιπροσωπεύουν το 70% του κόστους διαχείρισης µιας εκτροφής, δεν µπορούν να ανταπεξέλθουν».
Οι αρρυθµίες, όπως λέει ο συνοµιλητής µας, άρχισαν να διαφαίνονται τα τελευταία δύο χρόνια και έκτοτε η τάση στην παραγωγή γάλακτος είναι φθίνουσα, συνεπεία της µεγάλης αύξησης του κόστους παραγωγής των ζωοκοµικών προϊόντων. «Πρέπει η πολιτεία να βοηθήσει, µε την έννοια της διατήρησης και της ενίσχυσης του ζωικού µας κεφαλαίου, ειδάλλως το πρόβληµα θα είναι έντονο στην εγχώρια παραγωγή», λέει και αναφέρει πως «στην περιοχή µας αυτή τη στιγµή το γάλα το πρόβειο πληρώνεται στα 1,20 ευρώ. Έχει µια αύξηση 25% από πέρυσι στην τιµή και η τάση είναι ανοδική, καθώς η ποσότητα είναι περιορισµένη. Όµως ανακύπτει και θέµα απορρόφησης των τιµών αυτών από την αγορά. Ο καταναλωτής δεν ξέρουµε αν µπορεί να πληρώσει τα τυροκοµικά µε αυτά τα κοστολόγια».
Αναφερόµενος στην προσωπική του διαδροµή, τονίζει πως ανήκει στη δεύτερη γενιά του µοναδικού, σήµερα, τυροκοµείου στη ∆εσκάτη Γρεβενών, που ίδρυσε πριν περίπου 50 χρόνια ο πατέρας του Γιάννης Χατζηζήσης. «Ασχολούµαι µε την τυροκόµηση από τότε που τελείωσα το σχολείο, αν και µεγάλωσα µέσα στο γάλα και την παραγωγή τυροκοµικών», επισηµαίνει και διευκρινίζει πως «ήταν επαγγελµατική επιλογή, αλλά και ευχή του πατέρα µου να αναλάβω το τυροκοµείο µας».
Η οικογενειακή επιχείρηση συνεργάζεται µε περίπου 100 κτηνοτρόφους της περιοχής και εισκοµίζει γύρω στους 1.000 τόνους γάλα ετησίως από κοπάδια προβάτων και αιγών, τα οποία βόσκουν όλα στους γύρω βοσκοτόπους.
«Παράγω πέντε προϊόντα ΠΟΠ, είναι κασέρι, κεφαλογραβιέρα, φέτα, ανεβατό και µπάτζιος» περιγράφει ο κ. Χατζηζήσης, αλλά σπεύδει να υπογραµµίσει πως «είµαστε κατά βάση κασεράδες. Το µισό γάλα το κάνουµε κασέρι».
Όλα τα προϊόντα του τυροκοµείου κυκλοφορούν µε την ετικέτα «Χατζηζήση – ∆εσκάτη Γρεβενών» στις αγορές της Αθήνας, Θεσσαλονίκης, Πάτρας, ενώ µικρό µέρος της παραγωγής γίνεται εξαγωγή και στον Καναδά.
Στα σκαριά γραβιέρα µεγαλύτερης ωρίµανσης και βελτίωση εγκαταστάσεων
Ως προς τα επόµενα βήµατα της τυροκοµικής µονάδας, ο Λάµπρος Χατζηζήσης µας είπε ότι γίνεται µια προσπάθεια να βελτιωθούν οι συσκευασίες και ταυτόχρονα να βγουν και µικρότερα µεγέθη, ώστε να διευκολύνεται η ροή των προϊόντων στην αγορά, καθώς υπήρξαν ανατιµήσεις της τάξης του 10% – 15% στα προϊόντα. Ταυτόχρονα, επιχειρείται να παραχθεί και µια γραβιέρα µε µεγαλύτερο χρόνο ωρίµανσης, που να αντικατοπτρίζει την ιδιαιτερότητα της περιοχής και να αποκτήσει µεγαλύτερη υπεραξία.
Σκέψεις υπάρχουν και για µια καινούρια επένδυση, αν το επιτρέψουν οι συνθήκες και τα χρηµατοδοτικά εργαλεία που θα ενεργοποιηθούν στο προσεχές διάστηµα. «Σε πρώτη φάση στόχος είναι να βελτιώσουµε τις εγκαταστάσεις µας να εκσυγχρονίσουµε τον εξοπλισµό µας και εάν πάνε καλά τα πράγµατα γιατί όχι να κάνουµε και µια µετεγκατάσταση», ανέφερε χαρακτηριστικά, αποφεύγοντας, προς ώρας, να προσδιορίσει το ύψος της επένδυσης που θα ήθελε να υλοποιήσει.
