Σε αυτή την κατηγορία των δραστήριων νέων της πρωτογενούς παραγωγής εµπίπτει και ο Απόστολος Αδαλιάδης, ο οποίος στα 34 χρόνια του µετρά ήδη 10 χρόνια προϋπηρεσίας στην οικογενειακή εκµετάλλευση και κρατά δυναµικά τα ηνία της Φάρµας Μουσθένης στην Καβάλα.
Έχοντας σπουδάσει τουριστικά, παρακολούθησε στην πορεία σεµινάρια τυροκόµησης στην Αµερικανική Γεωργική Σχολή προτού εστιάσει στην κτηνοτροφική µονάδα που διαχειρίζονταν ο πατέρας του και οι θείοι του µέχρι τότε. Τρίτη γενιά κτηνοτρόφος ο ίδιος, συνειδητοποίησε ότι οι χαµηλές τιµές που πλήρωναν οι βιοµηχανίες για το γάλα των ζώων της οικογένειας δεν µπορούσαν να εξασφαλίσουν τη βιωσιµότητα της εκµετάλλευσης. Το πλάνο είχε ως εξής: ανανέωση πρώτα του ζωικού κεφαλαίου και στη συνέχεια ανοικοδόµηση τυροκοµείου και εγκαταστάσεων για τη µεταποίηση του γάλακτος, ενώ πλέον το άνοιγµα του αγροκτήµατος σε επισκέπτες στρώνει το έδαφος για επέκταση στο πεδίο της φιλοξενίας, κάτι που βρίσκεται στις σκέψεις της επιχείρησης.
Κάποτε ο παππούς του, Απόστολος, φρόντιζε κοπάδι 1.000 προβάτων στις πλαγιές του Παγγαίου, η δεύτερη γενιά ακολούθησε το ρεύµα της εποχής, προχωρώντας στην οικοδόµηση µόνιµων σταβλικών εγκαταστάσεων. Ο συνοµιλητή µας, ανανέωσε το κοπάδι µε 350 κατσίκια της φυλής Alpin που έφερε από την Τουλούζη, εκτιµώντας ότι το κατσικίσιο γάλα είχε µπροστά του σηµαντικά περιθώρια στην εγχώρια αγορά.
Με επένδυση 30.000 ευρώ σε κτήρια και εξοπλισμό η αρχή της μεταποίησης
Κτήρια, εξοπλισµός και οι απαραίτητες άδειες χρειάστηκαν µια επένδυση της τάξης των 30.000 ευρώ, ποσό ικανό για να ξεκινήσει ο Απόστολος Αδαλιάδης να υλοποιεί το όραµά του για την αναβάθµιση της οικογενειακής εκµετάλλευσης. Τα ζώα εξακολουθούν να φροντίζουν τα έµπειρα µέλη της οικογένειας, µε τον ίδιο να αναλαµβάνει χρέη τυροκόµου. Κατσικίσιο τυρί, γραβιέρες και κασέρι διαµορφώνουν τη ναυαρχίδα του προϊοντικού χαρτοφυλακίου, µε τα τυριά παλαίωσης και τα πιο ιδιαίτερα να ξεχωρίζουν.
Παράλληλα στο εργαστήρι του κ. Αδαλιάδη παρασκευάζονται και ροφήµατα µε βάση το κατσικίσιο γάλα, µε το σύνολο των προϊόντων να διοχετεύονται στην τοπική αγορά της Καβάλας. Όπως επιβεβαιώνει, µε τη µεταποίηση ο κτηνοτρόφος βγαίνει πάντα κερδισµένος, ενώ κωδικοί όπως τα ροφήµατα, στα οποία η φύρα είναι µηδενική, εξασφαλίζεται κέρδος ακόµα και της τάξης του 100% συγκριτικά µε τις τιµές που πληρώνει η αγορά για το κατσικίσιο γάλα.
«Αν καλύψω την αγορά της Καβάλας, µου είναι αρκετό» αναφέρει ο ίδιος, εξηγώντας ότι η εξαγωγή αλλά και η επέκταση σε άλλους νοµούς της χώρας δεν τον απασχολούν ιδιαίτερα. Ο λόγος έγκειται στην επιθυµία του το επόµενο µεγάλο βήµα να εξασφαλίσει τη δυνατότητα διαµονής των επισκεπτών της φάρµας, διατηρώντας πάντα ως πυρήνα το κοπάδι των 350 κατσικιών.
«Χρειάζονται εξαψήφια νούµερα για µια τέτοια επένδυση και για να εξασφαλίσω ότι δεν θα µείνω µε το άγχος της απόσβεσης, θα επενδύσω τµηµατικά» λέει.
Ήδη από πέρυσι η φάρµα άνοιξε τις πόρτες της σε επισκέπτες που ξεναγούνται στους χώρους και παρακολουθούν την παραγωγική διαδικασία. «Είµαστε ακόµα σε ένα µεταβατικό στάδιο, αναζητούµε νέους κωδικούς, όπως το παγωτό από κατσικίσιο γάλα που βγάλαµε πρόσφατα. Η λειτουργία όµως των οικογενειακών αγροτικών και κτηνοτροφικών εκµεταλλεύσεων και στους τρεις κλάδους της οικονοµίας είναι κάτι που γίνεται χρόνια στο εξωτερικό» καταλήγει ο συνοµιλητής µας.
Αναλυτικά το αφιέρωμα διαθέσιμο εδώ.
